Theo wordt geboren op 20 augustus 1926 in Boxtel als tweede kind en enige zoon in een gezin met nog vier dochters. Tot zijn diensttijd werkt Theo bij hoveniersbedrijf SALA en is een actieve sporter. Daarnaast is hij een enthousiaste kajotter, ofwel lid van de Katholieke Arbeidersjeugd en lid van het Apostolaat der Hereniging. Hij meldt zich voor militaire dienst bij de Koninklijke Landmacht en wordt wegens het losgebarsten geweld van de Indonesische onafhankelijkheidsstrijd naar Nederlands-Indië gezonden om er de rust en het Nederlandse gezag te herstellen. Als soldaat wordt Theo daar ingedeeld bij de Verbindingstroepen van de A- en B-divisies in Oost- en Midden-Java.
Op 18 april 1949 komt Theo om het leven bij een verkeersongeluk op de basis in Ambarawa, 50 kilometer ten zuiden van Semarang. Hij is 22 jaar geworden en vindt zijn laatste rustplaats op het Nederlands ereveld Candi in Semarang.
Reacties
Theo Huijberts was mijn oom, alhoewel hij al overleden was voor ik hem heb gekend. Ik heb nog alle foto's van de begrafenis in Indië.
Hij had 3 zussen waarvan er nog 1 in leven is, mijn tante Anne.
Mijn moeder Dinie was een andere dochter en er was nog tante Francien.
Ik heb mijn broer en zus gevraagd of ze het erg vinden als ik wat foto van de begrafenis op de site erbij zet.
Met vriendelijke groet
Anton Klaassen
Overigens is hij om het leven gekomen door een verkeersongeluk op de militaire basis
Beste Anton, hartelijk dank voor uw reactie. In de gegevens van Theo heb ik de oorzaak van zijn overlijden alvast aangepast.
Hallo , theo huijberts was ook een oom van ons . Mijn moeder was een zus rieka , de oudste van de 4 zussen van theo . Ome theo was volgens mij niet getrouwd . Wat ik wel weet is dat zijn vader vrij vroeg gestorven is . Ik zal een foto plaatsen van ome theo en 1 van zijn moeder gr corrie van geenen scheutjens
Dag Corrie, gelukkig is de site weer beschikbaar. De foto's zien we heel graag tegemoet. Het kan zijn dat er bij het inzenden geen ontvangstbevestiging wordt afgegeven (sommige browsers hebben daar moeite mee), maar de foto's komen wel bij ons aan. Zodra ik ze binnen heb, zal ik ze plaatsen. Alvast bedankt!
Beste nabestaanden,
Theo's beste vriend in diensttijd en ook in Indonesië, Harrie van Haaren, was altijd met hem samen. Harrie was ook chauffeur bij de Verbindingsdienst. Hij reed buiten de stad, Theo alleen binnen de stad. Echter, het ongeluk vond plaats toen Theo, voor het éérst sinds de 2,5 jaar dat hij daar toen al was, meereed op een rit buiten de stad. De 3tonner is toen in het ravijn gestort. Theo is onder de wagen terecht gekomen... De sergant kwam het Harrie vertellen, die was daar helemaal stuk van! De volgende ochtend was de begrafenis al. Graag wil ik u vertellen dat Harrie, sindsdien, élke dag van die 72 jaar aan zijn vriend gedacht heeft, hem geëerd heeft, en hem gemist heeft... Harrie is nog twee keer terug geweest op Java, en heeft daar bloemen op het graf van Theo gelegd. (de foto hier in bij Theo's verhaal heeft Harrie gemaakt https://docplayer.nl/130715929-33ste-jaargang-l-nummer-180-l-oktober-20… ). Op paaszaterdag 1950, 1 jaar na het overlijden van Theo, kwam Harrie weer in Liempde aan. De dag ná zijn aankomst kwamen Theo's zussen vragen naar het verhaal. Dat was voor Harrie een heel moeilijke dag... Op officiële gelegenheden heeft hij altijd het verhaal van Theo verteld. Theo is nooit vergeten en wordt nog steeds dagelijks herdacht...
Met vriendelijke groet.
https://vovklict.nl/intercom/2017/2/76.pdf
Ook hier wordt, door een neef en oomzegger van Harrie van Haaren, Hans van Haaren, het verhaal van Theo namens Harrie verteld...
Bedankt Maaike, voor het delen van dit zeer indrukwekkende verhaal van Harrie. Wat moet het gemis voor hem groot geweest zijn en wat zal hij een moeilijke tijd gehad hebben. Wat moedig van hem om toch steeds het verhaal van Theo te blijven vertellen. Om zo, ondanks het immens grote verdriet, toch de herinnering aan Theo levend te houden.
Dank ook Maaike, voor je linkjes naar de andere websites.
Reactie toevoegen