Theodorus wordt geboren op 29 juli 1913 in Sint-Oedenrode als zoon van Petrus Reintjes en Allegonda Raaimakers. Hij tekent voor militaire dienst bij het KNIL en vertrekt naar Nederlands-Indië, waar hij zich vestigt in Bandoeng. Daar wordt hij als soldaat ingedeeld bij de infanterie.
Op 8 december 1941, een dag na de aanval op Pearl Harbor, verklaart de Nederlandse regering vanuit Londen Japan de oorlog. De Japanners grijpen dit aan om Nederlands-Indië direct binnen te vallen. Vanwege zijn natuurlijke oliebronnen en geostrategische ligging is de verovering van de Nederlandse kolonie voor de Japanners een van de belangrijkste doelen om Oost-Azië te overheersen. Tegen deze achtergrond wordt Theodorus ingezet bij de verdediging van Bandoeng.
De Japanse veldtocht waarin de belangrijkste strategische punten worden ingenomen, zou uiteindelijk 3 maanden in beslag nemen en eindigen met de capitulatie van het KNIL op 8 maart 1942. Diezelfde dag wordt Theodorus in Tjimahi krijgsgevangen genomen. Via de Javaanse kampen wordt hij uiteindelijk gedeporteerd naar het vasteland van Zuidoost-Azië, waar hij als dwangarbeider wordt ingezet bij de aanleg van de Birma-spoorlijn.
Theodorus komt terecht in het Thaise kamp Kuie, op 190 kilometer van het oostelijke eindpunt van de lijn in Non Pladuk en dertig kilometer ten noorden van de beruchte Hellfire Pass. Werken aan de ‘dodenspoorlijn’ betekent lange dagen van extreem zwaar werk in het broeierig hete weer van de tropen. De voeding is zeer karig en er zijn nauwelijks medicijnen voorhanden tegen endemische ziekten. Ondertussen staan de gevangenen bloot aan mishandelingen en lopen grote kans in hun verzwakte toestand te verongelukken.
Ook voor Theodorus worden de slechte omstandigheden uiteindelijk te veel. Op 15 januari 1943 bezwijkt hij aan ziekte en de geleden ontberingen in het kamp. Theodorus is 29 jaar oud geworden en rust op de oorlogsbegraafplaats in Kanchanaburi.
Reactie toevoegen