Willem wordt geboren op 3 mei 1906 in Heeze. Hij trouwt in 1932 met Thea Sprengers met wie hij een gezin van drie zoons en drie dochters sticht. In Heeze bouwt hij een winkel-woonhuis waar hij textiel en manufacturen verkoopt. Ook richt hij een naaiatelier in waar dameskleding op bestelling wordt vervaardigd. Willem is een van de eerste in Heeze die zijn rijbewijs haalt en een auto koopt waarmee hij naar klanten rijdt. Zijn voorraad financiert hij met geld dat hij leent van een vooraanstaande familie uit Heeze; steevast lost hij zijn lening altijd ruim voor de termijn af.
In het najaar van 1939 ziet de toekomst er goed uit voor Willem en zijn onderneming. Dan is ook een zevende kind op komst. Maar als in die periode de oorlogsdreiging voor Nederland sterk lijkt toe te nemen, wordt Willem gemobiliseerd. Hij komt op bij de Koninklijke Landmacht, waar hij als korporaal wordt ingedeeld bij de infanterie. Begin mei 1940 is hij gelegerd in Puiflijk aan de Betuwestelling.
Als op 10 mei 1940 het Duitse leger Nederland binnenvalt, krijgt Willems eenheid te horen dat ze hun stellingen in Boven-Leeuwen moeten innemen. Daar zien ze de hele dag door hoe de Luftwaffe op grote hoogte westwaarts naar Holland vliegt. In de nacht komt het bevel om af te marcheren naar Tiel. Vandaaruit beweegt het bataljon zich verder naar Maurik, om in de nacht van 11 op 12 mei over Eck en Wiel naar Amerongen af te marcheren. In de namiddag van de 12e staat Willem gereed om naar de Grebbeberg op te trekken en de verdedigers daar te ondersteunen.
De volgende dag, 13 mei 1940, sneuvelt Willem daar aan de noordzijde van de Grebbeweg, niet ver van het restaurant Rust Wat. Willem is 34 jaar geworden en vindt zijn laatste rustplaats op het Militair ereveld Grebbeberg in Rhenen.
Drie maanden later wordt Willems jongste zoon Wim geboren. Zijn bedroefde vrouw blijft met zeven jonge kinderen achter, maar weet zich dankzij haar sterke geloofsovertuiging door de zware tijden heen te slaan. Ondanks alles is ze niet haatdragend geworden naar de Duitsers, kan ze haar kinderen een goede opstart voor hun verdere levens geven en wordt het bedrijf van hun vader succesvol voortgezet. Maar Willem wordt nooit vergeten; ieder jaar keert het gezin in mei terug naar de Grebbeberg om daar Willems geboorte- en overlijdensdag te gedenken.
Reacties
Eenheid: 1-I-24 R.I.
http://www.grebbeberg.nl/index.php?page=verberne-w-p
Erg mooi dat de herinnering aan mijn opa hiermee levend wordt gehouden. Opa ik heb jou niet gekend, maar ben zeer trots op jou. Dank dat jij voor onze vrijheid hebt gevochten!
Bedankt Michiel, voor je mooie reactie. Zeker dank aan alle strijders voor onze vrijheid. En in dit geval speciaal voor jouw opa. Hopelijk houden de verhalen over hem je opa toch levend in jouw herinnering.
Heb een kaarsje opgestoken.
Met trots zullen wij hun daden blijven herdenken.
Als oudste zoon heeft hij stilzwijgend op mijn schouder gezeten en bij moeilijke beslissingen mij aangestuurd.
Bedankt Jan, dat we hier een reactie van zijn oudste zoon mogen krijgen. Wat ontroerend om te lezen dat hij jou je hele leven tot steun is geweest, terwijl je hem toch node gemist zult hebben. Trots mag je zeker op hem zijn!
Ik ben de oudste dochter en ben nu 86 jaar.
34 is veel te jong om te sterven., en hij was zo vol ijver en enthousiasme om van zijn leven iets te maken. met veel plannen voor de toekomst.
Hoe mijn Moeder de moed heeft gehad om door te kunnen gaan is heel bijzonder , maar een ding weet ik wel: OORLOG IS SCHANDE.
Bedankt Mia, voor je zeer treffende reactie. Wat erg voor jullie om je vader al zo jong en met zoveel plannen te moeten verliezen en wat zal je moeder het moeilijk gehad hebben. Zij moet een sterke vrouw geweest zijn.
Reactie toevoegen