Wim Kuijpers

Wim wordt geboren op 27 augustus 1927 in Sint-Michielsgestel op Woud en woont in het naburige Den Dungen. Als dienstplichtige komt hij op bij de Koninklijke Landmacht en wordt als soldaat ingedeeld bij het 4-11 Regiment Infanterie. Vanwege het losgebarsten geweld van de Indonesische onafhankelijkheidsstrijd wordt hij na algemene militaire opleiding in Roermond en Blerick naar Nederlands-Indië gezonden om er bij te dragen aan het herstel van de rust en het Nederlandse gezag. Wim vertrekt op 5 februari 1947 met de Johan van Oldenbarnevelt en komt na een maand op zee aan in Batavia waar hij wordt ingezet voor wachtdiensten bij onder andere de woningen van S.H. Spoor, legercommandant van de Nederlandse strijdmacht, en van Huib van Mook, luitenant-gouverneur-generaal van Nederlands-Indië. Ook loopt Wim wacht bij de gevangenissen Struiswijk en Glodok. In de daaropvolgende maanden wordt zijn bataljon gelegerd rond Tangerang, waar het gebied middels patrouillegangen en acties wordt gezuiverd.

Tijdens de Tweede Politionele Actie van 19 december 1948 tot 5 januari 1949 wordt het regiment op weg naar Poerworedjo gezonden; Wim blijft met zijn compagnie onderweg achter in Bobotsari, waar ze fel worden aangevallen door uitgeweken Indonesische revolutionairen. Bij deze gevechten sneuvelt Wim op 24 december 1948. Hij is 21 jaar geworden en vindt zijn laatste rustplaats op het Nederlands ereveld Pandu te Bandung.

Wim was een volle neef van Leo Kuijpers uit Sint-Michielsgestel die ruim een jaar eerder in Zuid-Sumatra tijdens een patrouille door rebellen werd gevangengenomen en vermoord.