Ben van Dorst

Ben wordt geboren op 16 januari 1907 in het Gelderse Barneveld. In Utrecht studeert hij weg- en waterbouw om vervolgens als waterbouwkundige aan het werk te gaan in Maastricht en Almelo. Vanaf 1929 woont hij in Helmond, waar hij werkt als technisch ambtenaar voor Waterschap Stroomgebied van de Aa. Ook wordt hij vanaf 1934 als vrijwilliger actief voor de Helmondse afdeling van het Rode Kruis. In 1937 trouwt Ben met Johanna Theodora Catharina van der Meulen uit Tilburg.

Tijdens de meidagen van 1940 is Ben als sergeant-majoor van het Korps Mariniers betrokken bij de strijd om de Maasbruggen in Rotterdam. Na de capitulatie keert hij terug naar Helmond om daar zijn werk voor het waterschap en het vrijwilligerswerk bij het Rode Kruis weer op te vatten. Als reservecommandant van de transportcolonne van het Rode Kruis heeft Ben vrijstelling gekregen van de Duitsers om een motor te rijden. Dit geeft hem de mogelijkheid om in contact te komen met verzetsgroep Albrecht en Knokploeg Bakel, waar hij zich bij aansluit.

Op 23 september 1944 wordt Ben, in zijn hoedanigheid als Rode Kruismedewerker, dodelijk getroffen door Duits machinegeweervuur tijdens het bergen van het lichaam van een omgekomen stadsgenoot. Hij overlijdt op 37-jarige leeftijd. Voor zijn verzetswerk is Ben postuum het Kruis van Verdienste toegekend.