André wordt geboren op 24 november 1916 in Haaren, waar hij bij de gemeente werkt als tweede ambtenaar ter secretarie. Tijdens de Duitse bezettingsjaren verstrekt hij samen met collega-ambtenaar Marius van den Wildenberg illegale persoonsbewijzen aan de grote aantallen onderduikers en verzetsplegers in de gemeente. Uiteindelijk sluiten ze zich ook aan bij de Landelijke Organisatie voor Hulp aan Onderduikers.
Met het verstrekken van de jaren hebben ze zoveel illegale persoonsbewijzen verstrekt dat een controle hen fataal zal worden. In januari 1944 besluiten André en Marius daarom de gemeentelijke administratie en het gehele bevolkingsregister, met alle voor de Duitsers gevoelige informatie, te laten verdwijnen en vervolgens een roofoverval in scène te zetten. Een kleine hoeveelheid dossiers wordt achtergelaten voor hun vier handlangers die de overval uitvoeren, zodat het lijkt alsof dat alles is wat is geroofd. Als alibi wordt afgesproken dat André en Marius zelf die avond ergens gaan kaarten. De operatie, uitgevoerd in de nacht van 14 op 15 januari lijkt aanvankelijk een succes, maar in maart worden André en Marius door de Sicherheitsdienst (SD) meegenomen voor onderzoek op het gemeentehuis waar spoedig belastende feiten aan het licht komen. Voor verhoor worden ze daarop eerst de SD-Polizeigefängnis in Haaren binnengebracht, daarna de gevangenis in Scheveningen.
Twee maanden later worden ze tewerkgesteld in Arnhem, waarna ze worden gedeporteerd naar de Duitse kampen. André komt uiteindelijk terecht in Buchenwald, waar hij op 26 februari 1945 bezwijkt aan uitputting, ondervoeding en mishandeling. Hij is 28 jaar geworden. Van Marius ontbreekt ieder spoor; hij zou in een ziekenhuis zijn beland of naar Bergen-Belsen zijn doorgevoerd.
Reacties
Bijgaand de link naar het verhaal van, onder andere,mdit oorlogsslachtoffer:
https://www.monumentvoordevrijheid.nl/marius-van-den-wildenberg.html
Mijn vader Theo Heesters is een volle neef van Andrè Vissers van moeders kant. Wat ik weet uit het verhaal van mijn vader is dat André ook in Vught in de gevangenis gezeten heeft en dat de familie André toen hij in Vught zat voor 100 honderd gulden vrij konden kopen. Helaas mocht dit niet van de pastoor. Men moest maar bidden voor zijn vrijlating. Dit is André zijn dood geworden. Mijn vader dankte zijn leven aan André vertelde hij me en heeft er altijd moeite mee gehad dat door een koppige pastoor het wel André zijn leven gekost heeft.
Dat is een heftig verhaal, Andrea! Dank dat je het met ons hebt willen delen.
Reactie toevoegen