Cornelis Chamboné

Cornelis wordt geboren op 28 oktober 1889 in ’s-Hertogenbosch als tweede van de drie kinderen van Antonius Chamboné en Maria van der Sluijs. Hij trouwt in 1915 te Nijmegen met Maria van Pelt met wie hij drie kinderen krijgt. Maria overlijdt echter in 1919 op 35-jarige leeftijd in het kraambed, bij de geboorte van hun jongste dochter. Voor het eind van het jaar hetrouwt Cornelis met Antonetta Lamers met wie hij nog twee zonen heeft.

Cornelis woont in deze jaren in Nijmegen en is dan korporaal bij de koloniale reserve, maar het is niet bekend of hij ook tropendienst heeft gehad. Met zijn tweede vrouw verhuist hij in 1920 naar Oss, om zich later te vestigen in Utrecht.

Na het uitbreken van de oorlog is Cornelis daar werkzaam als kantoorbediende en actief voor de ondergrondse. Over zijn precieze verzetswerk is niet bekend, maar vermoedelijk heeft zijn werk bij de gemeente hem in de gelegenheid gesteld om distributiebescheiden of vervalste persoonsbewijzen voor joden en onderduikers te regelen. Op enig moment valt hij door de mand en wordt afgevoerd naar de kampen.

Uiteindelijk belandt Cornelis in het concentratiekamp Bergen-Belsen. Met het steeds verder oprukken van de geallieerden gebruiken de Duitsers dit kamp steeds meer als ‘dumpplaats’ voor merendeels zieke en ernstig verzwakte gevangenen die vanuit de geëvacueerde concentratiekampen hier naartoe worden getransporteerd, of op dodenmars zijn gezet. De omstandigheden in het kamp zijn deplorabel slecht. De gevangenen staan er bloot aan uitputting en zware mishandeling, maar het is vooral de opzettelijke verwaarlozing die hier slachtoffers maakt. De gevangenen worden er aan hun lot overgelaten; voeding en medicijnen worden moedwillig achtergehouden en de barakken zijn extreem smerig, zodat besmettelijke ziekten zich snel kunnen verspreiden. In het voorjaar van 1945 breekt als gevolg van deze omstandigheden een vlektyfusepidemie uit in het kamp die tienduizenden slachtoffers eist.

Bergen-Belsen wordt op 15 april 1945 door de Britten bevrijd, maar in de daaropvolgende maanden overlijden nog 14.000 gevangenen aan de gevolgen van vlektyfus, ondervoeding en uitdroging. Onder hen bevindt zich Cornelis, voor wie 31 mei 1945 is opgegeven als overlijdensdatum. Cornelis is daarmee 55 jaar geworden.