Anton wordt geboren op 10 juni 1906 in Tilburg als zoon van Christiaan en Maria van Pelt. Hij is doctorandus in economie en vestigt zich met zijn vrouw Caroline Schutte vanuit Amsterdam in het Javaanse Soerabaja, waar hij als accountant werkzaam is voor het gouvernement.
Op 8 december 1941, een dag na de aanval op Pearl Harbor, verklaart de Nederlandse regering vanuit Londen Japan de oorlog. De Japanners grijpen dit aan om Nederlands-Indië direct binnen te vallen. Vanwege zijn natuurlijke oliebronnen en geostrategische ligging is de verovering van de Nederlandse kolonie voor de Japanners een van de belangrijkste doelen om Oost-Azië te overheersen. De Japanse veldtocht waarin de belangrijkste strategische punten worden ingenomen, zou uiteindelijk drie maanden in beslag nemen en eindigen met de capitulatie van het KNIL op 8 maart 1942.
Tegen deze achtergrond heeft Anton zich gemeld bij de landstormploeg in Soerabaja en wordt hij ingezet bij de verdediging van de stad. Op 12 maart, enkele dagen na de overgave, wordt hij echter krijgsgevangen genomen en afgevoerd naar de kampen. Later dat jaar wordt hij gedeporteerd naar het vasteland van Zuidoost-Azië, waar hij als dwangarbeider wordt ingezet bij de aanleg van de Birma-spoorlijn. Anton komt terecht in het Thaise kamp Kuie, op 190 kilometer van het oostelijke eindpunt van de lijn in Non Pladuk en dertig kilometer ten noorden van de beruchte Hellfire Pass.
Werken aan de ‘dodenspoorlijn’ betekent lange dagen van extreem zwaar werk in het broeierig hete weer van de tropen. De voeding is zeer karig en er zijn nauwelijks medicijnen voorhanden tegen endemische ziekten. Ondertussen staan de gevangenen bloot aan mishandelingen en lopen grote kans in hun verzwakte toestand te verongelukken.
Ook voor Anton worden de ontberingen uiteindelijk te veel. Op 23 juli 1943 wordt hij met acute enteritis opgenomen in de ziekenbarak. Hij bezwijkt niet lang daarna, op 6 augustus 1943 Anton is 37 jaar geworden en rust op de oorlogsbegraafplaats in Kanchanaburi.
Reacties
Dank voor deze informatie.
Dit was de broer van mijn oma, van wie ze erg veel heeft gehouden.
Op deze 4 mei gedenk ik hem, die zijn leven liet in de oorlog in Nederlands-Indië.
Ik wens zijn ziel rust en vrede.
Bedankt Janine, voor je warme reactie. Fijn dat ook wij op deze manier je oudoom mede mogen gedenken.
Wat mooi dat zijn foto erbij is geplaatst. Hij is ook de broer van mijn oma. Recentelijk heb ik via internet zijn Japanse interneringskaarten; overlijdensakte en begraafplaats in Thailand gevonden. Nooit geweten dat deze informatie op internet 'gewoon' te vinden was bij diverse instanties. Wat fijn dat jullie deze informatie hebben geplaatst en hij op deze manier herdacht kan worden.
Bedankt Pleun, voor je reactie en voor je compliment.
Reactie toevoegen