Harrie wordt geboren op 7 juni 1919 in Schijndel. Net als duizenden andere Nederlandse jongeren is Harrie door de economische depressie van de jaren dertig werkloos geworden. Hij besluit daarom te tekenen voor militaire dienst bij het KNIL. Eind jaren dertig vertrekt hij naar Nederlands-Indië en wordt gelegerd in het Javaanse Tjimahi, bij Bandoeng, waar hij als soldaat wordt ingedeeld bij de infanterie. Op 7 juli 1939 trouwt hij ‘met de handschoen’ (op afstand) met Janneke Vissers uit Berlicum. Na hun huwelijk reist ook Janneke naar Nederlands-Indië om bij haar echtgenoot Harrie te gaan wonen.
Op 8 december 1941, een dag na de aanval op Pearl Harbor, verklaart Nederland in reactie daarop Japan de oorlog. De Japanners grijpen de oorlogsverklaring aan om direct Nederlands-Indië direct te vallen. Vanwege zijn natuurlijke oliebronnen en geostrategische ligging is de verovering van de Nederlandse kolonie voor de Japanners een van de belangrijkste doelen geworden om Oost-Azië te overheersen.
Harrie wordt onder de wapenen geroepen om de kolonie te verdedigen, maar nadat de Japanse strijdkrachten begin maart 1942 op Java zijn geland, moet het KNIL zich op 8 maart overgeven. Diezelfde dag wordt Harrie in Tjimahi krijgsgevangen genomen. Samen met duizenden andere KNIL-militairen wordt hij daarop gedeporteerd naar het vasteland van Zuidoost-Azië, waar hij als dwangarbeider wordt ingezet bij de aanleg van de Birma-spoorlijn. Hij komt uiteindelijk terecht in het Birmese kamp Phadong, op tachtig kilometer afstand van het Birmese einde van de lijn in Thanbyuzayat. Phadong staat bekend als een ‘dodenkamp’ vanwege het grote aantal sterfgevallen, met name veroorzaakt door de slechte voedselvoorziening. Zieke gevangenen bezwijken er sneller aan honger dan aan ziekte. Door de verzwakking van de gevangenen neemt ook het risico op ongelukken met ernstige gevolgen bij het zware werk drastisch toe. Waarschijnlijk overkomt dit ook Harrie; hij overlijdt op 19 september 1943 aan bloedvergiftiging, mogelijk veroorzaakt door een geïnfecteerde wond. Hij is 24 jaar geworden en rust op de oorlogsbegraafplaats in Thanbyuzayat.
Reacties
Rust zacht, lieve achterneef.
Bedankt M. van Mulukom, voor uw mooie reactie.
Wil graag in contact komen met G. van Heeswijk. (Bron)
Ook gevraagd via vragen@bhic.nl
Dat ga ik voor je navragen Henk, of wij de contactgegevens van dhr. van Heeswijk hebben. Ik zag je mailtje ook net binnenkomen. Ik laat het je sowieso dus via de mail weten of ik jouw mailadres aan dhr. van Heeswijk kan doorsturen.
Die vrouw op de foto is mijn tante janneke uit berlicum..ze is later toen terug kwam hertrouwd met een zekere hergarden zijn voornaam weet ik niet meer..ze woonden op de postpad in berlicum
Hartelijk dank voor je reactie, Sjan! Heeft je tante misschien weleens wat verteld over haar verleden en de oorlogservaringen? Mocht je aanvullingen hebben op bovenstaand verhaal, dan horen we het natuurlijk graag.
Nee heel weinig helaas.mijn moeder was erg teruggetrokken we kwamen weleens bij tante Janneke maar ze sprak er niet over
Er was wel een hulp daar een familielid mijn broer Bart gaat bellen met haar zoon Tom hij weet denk ik ook wel wie die hulp was mogelijk sprak ze daar wel met haar oorlogsverleden over..
We komen er wel achter
groetjes Sjan Abrahams
Bedankt voor je reactie, Sjan. We horen inderdaad vaak dat er na de oorlog weinig over die periode werd gesproken. Hopelijk kunnen jullie via Tom nog meer informatie vinden over het oorlogsverleden. Veel succes met jullie zoektocht!
Reactie toevoegen