Herman de Bekker

Herman wordt geboren op 13 september 1907 in ’s-Hertogenbosch als jongste kind van Nicolaus de Bekker en Johanna van Delft. Zijn vader overlijdt als Herman 7 jaar oud is. Hij treedt toe tot de  Orde van het Heilig Kruis (OSC, bekend als de ‘Kruisheren’) in Sint Agatha. Na zijn professie reist hij als missiepater af naar Nederlands-Indië, waar de Kruisheren sinds 1927 in West-Java zorgdragen voor de apostolische prefectuur van Bandoeng.

Na de capitulatie van het KNIL in Bandoeng op 8 maart 1942 zet Herman zich in voor het verzet tegen de Japanse overheersing. Hij wordt contactpersoon voor de groep van kapitein R.G. de Lange en weet in die positie waardevolle papieren uit handen van de Japanners te houden.

In november 1942 wordt Herman geïnterneerd. Blijkbaar wist de Kempeitai, de Japanse militaire politie, van zijn verzetsactiviteiten en hij wordt vastgezet in de Soekamiskin-gevangenis, even buiten Bandoeng. Hij overlijdt er op 28 december 1943, mogelijk als gevolg van de ongezonde leefomstandigheden in de gevangenis, of door executie. “Doodgemarteld”, volgens een formulier in zijn persoonsdossier van de Oorlogsgravenstichting. Herman is 36 jaar geworden en wordt begraven op de begraafplaats van de Kruisheren ter plaatse. Voor zijn rol in het verzet op Java is hem postuum de Verzetsster Oost-Azië 1942-1945 toegekend.