Jacobus van de Goorbergh

Jacobus wordt geboren op 26 mei 1916 in Bergen op Zoom. Hij tekent voor militaire dienst bij het KNIL en vertrekt naar Nederlands-Indië. Als de Japanners na de Nederlandse oorlogsverklaring op 8 december 1941 de kolonie binnenvallen, wordt Jacobus als sergeant gestationeerd bij de verbindingscompagnie van de Genie-troepen in Soerabaja. Daar strijdt hij voorj de verdediging van Nederlands-Indië. Na de capitulatie van het KNIL wordt hij in krijgsgevangenschap afgevoerd naar het vasteland van Zuidoost-Azië, waar hij als dwangarbeider tewerk wordt gesteld bij de aanleg van de Birma-spoorlijn. Uiteindelijk komt hij terecht in kamp Anganum-2 in Birma, op honderd kilometer afstand van het Birmese einde van de lijn bij Thanbyuzayat. In het kamp schiet de voedselvoorziening ernstig tekort en door gebrek aan adequate medische zorg worden ook zieken ingezet bij de aanleg van het spoor. Jacobus bezwijkt hier op 5 oktober 1943 aan de lange dagen van extreem zwaar werken, ondervoeding en ziekte. Hij is 27 jaar geworden.