Jan Hendrickx

Jan wordt geboren op 18 mei 1919 in Alphen. Opgeroepen als dienstplichtige, meldt hij zich bij de Koninklijke Landmacht, waar hij wordt ingedeeld bij het 3-6 Grens Bataljon. Als de oorlogsdreiging eind 1939 en begin 1940 ook voor Nederland toeneemt, wordt Jan met zijn eenheid ingezet bij de verdediging van Zuid-Holland.

Op 10 mei 1940 valt het Duitse leger Nederland binnen. De Duitse Luftwaffe vliegt voor de oprukkende legers uit om strategische punten in en rond Holland in te nemen. De Moerdijkbrug vormt een van die strategische punten die al op de eerste dag door de Duitsers wordt ingenomen. Jans sectie weet in de middag de Duitsers te verdrijven uit hun haastig opgeworpen, onverdedigbare barricade bij het dorp Lage Zwaluwe, ten oosten van de brug. Jan klimt daar in de telegraafpaal bij het postkantoor om de Duitse vlag te verwijderen, maar daardoor is hij van grote afstand zichtbaar en zeer kwetsbaar. Het gevreesde gebeurt: Jan wordt beschoten en raakt zwaargewond aan de rechterborst. Het is goed mogelijk dat hij per ongeluk door Nederlandse soldaten is beschoten die hem voor een Duitser hebben aangezien. Jan wordt naar het Ignatius-ziekenhuis in Breda gebracht voor behandeling. Aanvankelijk lijkt hij zich er doorheen te slaan, maar ruim twee maanden later, op 18 juli 1940, bezwijkt hij als nog aan de verwonding en de ontstane complicaties. Jan is 21 jaar geworden en rust in zijn woonplaats Alphen.