Jan wordt geboren op 26 april 1913 in Fijnaart als zoon van Gerrit en Pieternelle Kruithof. Hij tekent voor militaire dienst bij het KNIL en vertrekt naar Nederlands-Indië, waar hij als soldaat-kanonnier wordt gelegerd bij de kustbatterij van Soerabaja op Java.
Op 8 december 1941, een dag na de aanval op Pearl Harbor, verklaart de Nederlandse regering vanuit Londen Japan de oorlog. De Japanners grijpen dit aan om Nederlands-Indië direct binnen te vallen. Vanwege zijn natuurlijke oliebronnen en geostrategische ligging is de verovering van de Nederlandse kolonie voor de Japanners een van de belangrijkste doelen om Oost-Azië te overheersen. Na een veldtocht van ruim drie maanden hebben de Japanners de belangrijkste strategische punten in de archipel ingenomen en dwingen het KNIL op 8 maart 1942 tot overgave. Een dag daarna wordt Jan krijgsgevangen genomen.
Samen met duizenden andere Nederlandse militairen wordt hij gedeporteerd naar het vasteland van Zuidoost-Azië, waar hij als dwangarbeider wordt ingezet bij de aanleg van de Birma-spoorlijn. Hij komt uiteindelijk terecht in het Birmese kamp Anganum, ruim honderd kilometer verwijderd van de westelijke eindhalte in Thanbyuzayat. De werkzaamheden zijn er vooral in mei en juni 1943 uitzonderlijk zwaar. De dwangarbeiders maken werkdagen van 16 uur, niet zelden in aanhoudende, stromende regen. In het kamp bevinden zich daardoor zeer veel ernstig zieken. Ook Jan wordt getroffen en bezwijkt aan de geleden ontberingen op 9 december 1943. Jan is 30 jaar geworden en vindt zijn laatste rustplaats op de oorlogsbegraafplaats in Thanbyuzayat.
Reactie toevoegen