Johannes wordt geboren op 16 oktober 1904 in Roosendaal, als zoon van Ludovicus Teuns en Henrica Govers. Met zijn vrouw Maria Govers woont hij in Nederlands-Indië. Hij is daar aangesloten bij de Landstorm, een KNIL-hulpkorps dat is samengesteld uit mannen die te oud zijn voor de reguliere dienst, maar in noodgevallen nog wel kunnen worden opgeroepen voor territoriale verdediging.
Op 8 december 1941, een dag na de aanval op Pearl Harbor, verklaart de Nederlandse regering vanuit Londen Japan de oorlog. De Japanners grijpen dit aan om Nederlands-Indië direct binnen te vallen. Vanwege zijn natuurlijke oliebronnen en geostrategische ligging is de verovering van de Nederlandse kolonie voor de Japanners een van de belangrijkste doelen geworden om Oost-Azië te kunnen overheersen. Tegen deze achtergrond wordt Johannes als soldaat vanuit de Landstorm onder de wapenen geroepen voor de verdediging van de kolonie.
Na een veldtocht van drie maanden hebben de Japanners de belangrijkste strategische punten in de archipel veroverd. Het KNIL, slecht voorbereid en uitgerust en ernstig gehinderd door besluiteloosheid aan de top, biedt nog heftige tegenstand, maar is niet opgewassen tegen de superieure Japanse vuurkracht. Op 8 maart 1942 wordt het KNIL in Bandoeng gedwongen tot overgave. Diezelfde dag wordt ook Johannes dan in Bandoeng krijgsgevangen genomen en samen met duizenden andere Nederlandse militairen afgevoerd naar de Javaanse kampen.
Later datzelfde jaar Johannes aan boord van de Tofuku Maru naar Japan verscheept, om daar als dwangarbeider aan het werk te worden gezet. Hij zou er nooit aankomen. Als gevolg van de slechte leefomstandigheden in de kampen en op het schip is Johannes ernstig ziek geworden en onderweg bezweken. Hij is 38 jaar geworden en krijgt een zeemansgraf.
Reactie toevoegen