Johannes van de Sandt

Johannes wordt geboren op 6 maart 1916 in Tilburg en woont in het Utrechtse Zuilen. Als in de loop van 1939 de oorlogsdreiging voor Nederland sterk toeneemt, wordt Johannes onder de wapenen geroepen. Als soldaat wordt hij ingedeeld bij de 16^e Compagnie Pioniers, gelegerd aan de Peel-Raamstelling. Op 10 mei 1940 valt het Duitse leger Nederland binnen en stort de landsverdediging snel in. Johannes wordt afgemarcheerd in westelijke richting naar Zeeland. In westelijk Noord-Brabant heerst immense chaos. Een stroom vluchtelingen probeert westwaarts aan het oorlogsgeweld te ontkomen, terwijl in tegengestelde richting Frans militairen optrekken om de Duitse opmars te stuiten.

Op 14 mei 1940 is Johannes aangekomen in Middelburg, waar hij met een aantal Nederlandse militairen bij de Schroebrug Franse soldaten tegenkomen. De Fransen denken dat het om Duitsers gaat en openen onmiddellijk het vuur op de Nederlanders, met meerdere doden en gewonden tot gevolg. Een van de soldaten die dan per ongeluk wordt doodgeschoten, is Johannes. Hij is 24 jaar geworden en vindt zijn laatste rustplaats op de gemeentelijke begraafplaats in Middelburg.