Kees wordt geboren op 6 november 1910 in Werkendam als zoon van Bastiaan den Haan en Metta Biesheuvel. Hij groeit op in een gereformeerd gezin. Op enig moment verhuist hij naar Rotterdam, waar hij in ieder geval woont op het moment dat de oorlogsdreiging in het najaar van 1939 sterk toeneemt. Tegen die achtergrond meldt hij zich als dienstplichtig soldaat bij de Koninklijke Landmacht en wordt ingedeeld bij de pioniers. Begin mei 1940 krijgt zijn onderdeel onder bevel van sergeant W.J.A. Herbers opdracht om mijnen te leggen bij kilometerpaal 25 van de spoorweg Kesteren-Amersfoort in Rhenen. De soldaten die de mijnen leggen, plaatsen geen markeringen, maar bewaken het veld om passanten op afstand te houden.
Als de Duitsers Nederland op 10 mei 1940 zijn binnengevallen, ziet Kees voortdurend Nederlandse troepen die naar het westen terugtrekken. Spoedig komt ook het mijnenveld onder vuur te liggen; sergeant Herbers kan niet voorkomen dat twee soldaten van een andere eenheid het veld oprennen en door de mijnen worden gedood. De pioniers trekken zich terug achter de spoorlijn en via een omweg over Elst hergroeperen ze op kasteel Amerongen.
Na de capitulatie op 15 mei 1940 keert Kees met zijn groep terug naar het mijnenveld. De Duitsers kunnen de Nederlandse soldaten niet verplichten om de mijnen op te ruimen, maar ze vormen een gevaar voor burgers. Ook kunnen de lichamen op veld vanwege de mijnen niet geborgen worden. De soldaten die de ongemarkeerde mijnen eerder plaatsten, melden zich vrijwillig om ze ook weer te verwijderen. Kees en de sergeant melden zich voor het gevaarlijke werk.
Op 18 mei is sergeant Herbers een mijn onschadelijk aan het maken. Kees staat vlak achter hem en wil uitwijken, maar neemt de bocht de groot en trapt op een mijn achter hem. Hij wordt op slag gedood, de sergeant overleeft de explosie. Kees is 29 jaar geworden.
Reactie toevoegen