Meester doctor Timotheus Verschuur wordt geboren op 18 maart 1886 in Utrecht als zoon van bakker Timotheus Verschuur en Helena Vink. Hij bezoekt het gymnasium in zijn geboortestad en studeert daar ook Rechten aan de universiteit. Hij promoveert in 1910 en trouwt drie jaar later met Alberdina van Kerkoerle. Hun huwelijk blijft kinderloos.
Na journalist te zijn geweest voor de katholieke De Maasbode en voorzitter van de Raad van Arbeid in Breda, wordt hij in 1926 bestuurslid van de dat jaar opgerichte Rooms-Katholieke Staatspartij (RKSP). Twee jaar later volgt zijn benoeming tot minister van Arbeid, Handel en Nijverheid in de kabinetten Ruijs de Beerenbrouck-III en Colijn-II en zet hij zich in voor de uitbreiding van de sociale wetgeving. Als in de jaren dertig de wereldwijde Depressie toeslaat, richt hij zich op handelspolitieke maatregelen en overleg met het bedrijfsleven voor de versterking van Nederlandse economische positie. Hij speelt een centrale rol in de totstandkoming van de Winkelsluitingswet, de Landbouwcrisiswet en de Bedrijfsradenwet, maar zijn belangrijkste politieke nalatenschap vormt de reorganisatie van zijn departement, wat twee naamsveranderingen en de afsplitsing van Sociale Zaken tot een nieuw ministerie als gevolg heeft. Timotheus staat bekend als een zeer goede, maar ook scherpe, zelfs sarcastische spreker die gemakkelijk vijanden maakt. Door zijn eigenzinnige optreden leeft binnen de RKSP het gevoel dat hij vooral zichzelf en niet een typische groep binnen de partij vertegenwoordigt.
Om gezondsheidsredenen treedt Timotheus in 1934 af als minister, maar hij blijft actief in de politiek en maatschappij als rijksbemiddelaar in de drie zuidelijke provincies, voorzitter van het Wit-Gele Kruis en vanaf 1938 voorzitter van de RKSP. Dit blijft hij tot in het eerste jaar van de Duitse bezetting van Nederland.
In juli 1941 wordt de RKSP door de Duitsers ontbonden. Het zet Timotheus aan om zich vanaf 1942 in te mengen in illegale verenigingen zoals het Grootburgercomité en het Nationaal Comité dat zich na de bevrijding hoopt op te werpen als voorlopig bewind. Voor het Nationaal Comité organiseert Timotheus illegale vergaderingen, totdat de groep door de Duitsers wordt geïnfiltreerd en opgerold.
Timotheus wordt op 1 april 1943 gearresteerd en verblijft tot 31 augustus van dat jaar in de gevangenis van Scheveningen, het ‘Oranjehotel’, waarna hij wordt overgebracht naar Haaren of Sint-Michielsgestel. Uiteindelijk wordt hij naar de Duitse kampen gedeporteerd. Via Sachsenhausen komt hij uiteindelijk terecht in Pölitz bij Stettin (nu Police bij Szczecin in Polen). In het stadsdeel Messenthin bevindt zich daar een buitenkamp van Stutthof bij Danzig. De gevangenen maken vanuit het kamp lange dagen van zwaar werk in de fabrieken ten behoeve van de Duitse oorlogsindustrie, waar ze voortdurend bloot staan aan de mishandelingen en de willekeur van de bewakers. Ze worden in overvolle, smerige barakken ondergebracht waar ziekten zich snel verspreiden en lijden gebrek aan vrijwel alles. Voeding en medische zorg schieten ernstig tekort, zodat ze snel verzwakken en risico lopen bij ernstige ongelukken betrokken te raken.
Volgens zijn weduwe werd Timotheus eind april 1945 bij een massagraf in kamp Messenthing bij Pölitz op 59-jarige leeftijd doodgeschoten; zijn overlijdensakte vermeldt als datum 17 april 1945.
Reacties
Bijgaand een tweetal links naar het verhaal van dit oorlogsslachtoffer: https://www.parlement.com/id/vg09llbysgzy/t_j_verschuur en https://nl.m.wikipedia.org/wiki/Timotheus_Josephus_Verschuur
Beste Jan van Weert,
Met googlen kom ik deze pagina tegen en zie uw reactie over Timo Verschuur. Timo Verschuur was mijn oudoom, die ikzelf nooit heb gekend, omdat hij in WOII overleden is, maar mijn vader kende hem als kind wel.
Ik ben benieuwd naar uw belangstelling voor hem en heeft u misschien informatie over hem, die niet te vinden is via het internet?
Ik heb maar even een kaarsje voor hem aangestoken
Bedankt Josefien, voor het aansteken van het kaarsje voor je oudoom. Mocht Jan van Weert niet reageren, laat je het ons dan even weten (via deze site), dan probeer ik achter de schermen met hem contact te leggen hierover.
Dag Mariët, je vroeg me het te laten weten, wanneer ik nog geen reactie heb gehad. Ik heb tot nu toe geen reactie gehad. Groet, Josefien
Hallo, dhr Verschuur heeft geen kinderen van zichzelf,wel 2 kinderen opgevoed van zijn zwager die was overleden. Die 2 kinderen waren geboren in Bretagne..die 2 kinderen zijn mijn opa en tante.
Zelf ben ik in het bezit van zijn overlijdens kaartje met daarop al zijn ere titels vermeld
Met vriendelijke groet
Ilona
Wat mooi dat dhr. Verschuur jouw opa en tante heeft opgenomen in zijn gezin, Ilona. Hartelijk dank voor je reactie! Mocht je het overlijdenskaartje met ons willen delen, dan houden we ons zeker aanbevolen. Ons mailadres is info@brabantsegesneuvelden.nl.
Hallo Ilona, dank je wel voor je reactie. Ik was zeer verrast over jouw verhaal over je opa en tante. Ik wist, dat hij geen kinderen van zichzelf had. Mijn vader vertelde, dat hij als kind, samen met zijn broertje weleens opgehaald werd met de taxi om bij hem en zijn vrouw op bezoek te gaan of te logeren. Over andere kinderen heeft hij het nooit gehad, maar misschien was dat daarna pas.
Ik heb net m'n oom van 95 jaar, dat broertje, die nog leeft, gebeld en er naar gevraagd. Hij wist het niet, bijzonder dus om het nu te horen en fijn, dat ze zo toch nog kinderen hebben gehad, omdat ik wel weet, dat ze dat graag wilden. Het zal voor Timo(theus) waarschijnlijk maar van korte duur zijn geweest?
Je hebt het over een zwager. Was dat een broer van zijn vrouw? Hij had zelf wel een broer in Frankrijk.
Ik zou het ook fijn vinden om dat overlijdenskaartje te zien.
En misschien kunnen we privé nog wat uitwisselen via het BHIC. Is dat mogelijk, Lisette?
Hartelijke groet,
Josefien
Beste Josefien, hartelijk dank voor je uitgebreide reactie. Als je wilt, kunnen wij achter de schermen jouw e-mailadres doorsturen naar Ilona, zodat zij contact met jou kan opnemen. Ik hoor graag of je hiermee akkoord gaat, alvast bedankt voor je reactie.
Hoi Lisette,
dat is goed, geef m'n emailadres maar door.
Hartelijke groet,
Josefien
Bedankt voor je reactie, Josefien! We gaan je e-mailadres doorgeven aan Ilona.
Graag ontvang ik weer bericht wanneer er een reactie is
Bedankt voor je berichtje, Josefien. Wanneer je een nieuwe reactie plaatst, kun je dan het hokje aanvinken waarbij het volgende staat: 'Informeer mij, wanneer nieuwe reacties worden geplaatst.' Je krijgt dan automatisch een e-mail wanneer er iemand heeft gereageerd.
Hoi!.
Ik draag de ketting die dhr verschuur aan zijn vrouw heeft gegeven. Zijn vrouw was familie van mij. De ketting wordt nu al 5 generaties gedragen als ik het goed heb.
Groetjes Laura
Wat bijzonder en mooi dat deze ketting al zo lang wordt doorgegeven in jouw familie, Laura. Hartelijk dank voor je reactie!
Hoi Laura, wat mooi, dat jij nu die ketting draagt; heel symbolisch ook, hoe een familielijn ook via een ketting doorgaat via de vrouwelijke kant.
Leuk, dat je het laat weten.
Hartelijke groet, Josefien
Bijzonder om al deze verhalen over ‘oom Timo’ te lezen. Mijn moeder -Petronella van Kerkoerle- was een nichtje van de vrouw van Timo. Ik ken haar uit de verhalen als ‘Tante Tine’. Haar broer Leo was mijn opa.
Mijn moeder vertelde over logeren bij oom Timo en tante Tine in Ellecom, op huis Hofstetten. Dat moet midden jaren 30 zijn geweest, toen mijn moeder en haar ouders terugkwamen uit Indië.
Dank voor jullie puzzelstukjes.
Bedankt voor jouw puzzelstukjes Jetta. Blijkbaar nodigden Timo en Tine meerdere kinderen weleens bij hen uit, in ongeveer dezelfde tijd en niet alleen mijn vader en oom.
Wat mooi dat jullie via deze website informatie met elkaar kunnen uitwisselen, Jetta en Josefien. En dat wij daardoor ook meer te weten komen over Timo en Tine. Hartelijk dank voor jullie reacties!
Wat leuk om dit the lezen over mijn oudoom. Ik heb een verzameling postkaarten correspondentie gericht aan Timo die ik nog moet uitzoeken en in een album doen. Ik zal dit memorandum printen en erbij doen.
Er schiet me net iets te binnen. Ik dacht dat Timo was doodgeschoten tijdens de vlucht. Ik meen mij te herinneren dat mijn moeder zoiets vertelde.
Hartelijk dank voor je beide reacties, Marie-Jeanne. Wat ontzettend fijn dat je dit memorandum met ons wilt delen. Je kunt ons mailen via info@brabantsegesneuvelden.nl. Ik zal je laatste opmerking doorgeven aan mijn collega.
Bedankt voor de informatie, Marie-Jeanne. Zijn weduwe heeft aan de Oorlogsgravenstichting verteld dat hij bij een massagraf is neergeschoten. Of hij daar een vluchtpoging heeft ondernomen kan ik niet terugvinden. Van zijn overlijden werd op 9 november 1951 een akte opgemaakt bij de gemeente Breda. Daarin staat als overlijdensdatum 17 april 1945 genoemd.
Reactie toevoegen