Ludo wordt geboren op 17 oktober 1906 in Tilburg is pater in het klooster van het Kapel in ’t Zand in Roermond. Tijdens de Duitse bezetting is hij onder de schuilnaam “Lodewijk” actief in het Limburgse verzet en is een van de oprichters van de Roermondse afdeling van de Landelijke Organisatie voor Hulp aan Onderduikers. Nadat de SD hem op het spoor komt, wijkt Ludo via Frankrijk en Spanje uit naar het Verenigd Koninkrijk. Daar brengt hij tegenover de regering-in-ballingschap verslag uit van het verzet in Limburg en uit felle kritiek op het functioneren van de Raad van Verzet en de illegale pers die naar zijn idee te links is. Ook uit hij aan het eind van de oorlog kritiek op een aantal Nederlandse ministers in Londen.
Na de oorlog trekt hij met collega-verzetsstrijders Frits Slomp door Nederland om over de achtergronden van het verzet te spreken. Op 15 augustus 1945, in de buurt van Gorinchem, krijgt de jeep waarin hij zit een klapband en stort van de dijk af. Ludo krijgt in de val het voertuig over zich heen en raakt zeer zwaar gewond. Nog diezelfde dag overlijdt hij in het ziekenhuis in Gorinchem, op 38-jarige leeftijd.
Het was geen geheim dat Ludo door zijn uitgesproken mening en felle kritiek op het verzet veel vijanden had gemaakt. Daardoor ontstond spoedig het gerucht dat zijn wagen zou zijn gesaboteerd. Uit onderzoek blijkt dat het voorwiel van de jeep was losgelopen en de boutgaten waren ingescheurd. Vermoedelijk was dit echter eerder het gevolg van slijtage dan van opzet. Postuum is hij onderscheiden met het Verzetskruis 1940-1945.
Reactie toevoegen