Roes Kollewijn

Roes wordt geboren op 26 oktober 1920 in Amsterdam en woont in Helmond. Na een jaar aan de Technische Hogeschool in Zürich te hebben gestudeerd, is hij vanaf 1938 student elektrotechniek aan de Technische Hogeschool in Delft. Tijdens de Duitse bezetting maakt hij deel uit van de verzetsgroep rond de Delftse hoogleraar natuurkunde prof.dr.ir. Eliza Cornelis Wiersma en onderhoudt het contact tussen de Knokploeg, Landelijke Organisatie voor Hulp aan Onderduikers en de Raad van Verzet.

Roes fabriceert springstoffen en onderzoekt met de Leidse hoogleraar natuurkunde Wander de Haas methodes om persoonsbewijzen zo goed te vervalsen dat ze ook bij ultraviolet licht niet van echt zijn te onderscheiden. Daarnaast voorziet hij onderduikers van persoonsbewijzen. In tegenstelling tot veel studenten tekent hij bewust en op aanmoediging van Wiersma de loyaliteitsverklaring, omdat hem dit in staat stelt om niet alleen zijn studie, maar ook zijn verzetswerk ongehinderd voort te zetten.

Op 3 november 1944 wordt bij de studentenwoning van Roes op pand Noordeinde een inval gedaan door de Landwacht. Zodra Roes de deur opendoet, wordt hij direct onder vuur genomen. In het vuurgevecht dat volgt, wordt onder andere medestudent Pieter Arnout Fentener van Vlissingen gewond en gevangengenomen. Roes wordt met de andere zwaargewonden onder bewaking van de Landwacht en Grüne Polizei naar het Oude en Nieuwe Gasthuis gebracht. Daar bezwijkt hij op 8 november aan zijn verwondingen. Roes is 24 jaar geworden. Zijn verloofde Aleid Nijenhuis heeft hem, verkleed als verpleegster, nog bezocht in het ziekenhuis. Pieter en zeven andere verzetsstrijders zijn twee dagen eerder gefusilleerd op de Waalsdorpervlakte. Zijn naam is vermeld op het monument van de Technische Universiteit Delft.

Roes vindt zijn laatste rustplaats op Erebegraafplaats Bloemendaal in Overveen.