Theodorus wordt geboren op 4 februari 1915 in ’s-Hertogenbosch als zoon van Hendrikus van Boven en Christina Goossens. Na zijn schooltijd tekent hij voor vrijwillige dienst bij het KNIL en vertrekt in het najaar van 1938 naar Batavia in Nederlands-Indië.
Op 8 december 1941, een dag na de aanval op Pearl Harbor, verklaart de Nederlandse regering vanuit Londen Japan de oorlog. Tokyo grijpt dit aan om Nederlands-Indië direct binnen te vallen. Vanwege zijn natuurlijke oliebronnen en geostrategische ligging is de verovering van de Nederlandse kolonie voor Japan essentieel voor de overheersing van Oost-Azië. Tegen deze achtergrond wordt Theodorus als kanonnier van de artillerie ingezet voor de verdediging van de kolonie.
Na een veldtocht van drie maanden hebben de Japanse strijdmachten de belangrijkste strategische punten in de archipel veroverd. Het KNIL, slecht voorbereid en uitgerust en ernstig gehinderd door besluiteloosheid aan de top, biedt nog heftige tegenstand, maar is niet opgewassen tegen de superieure Japanse vuurkracht. Op 8 maart 1942 wordt het KNIL in Bandoeng gedwongen tot overgave. Ook Theodorus wordt rond deze tijd samen met duizenden andere Nederlandse militairen krijgsgevangen genomen en afgevoerd naar de kampen.
Hij komt uiteindelijk terecht in een van de kampen van Balikpapan aan de oostkust van Borneo, waar hij op 1 oktober 1943 overlijdt aan een ziekte, veroorzaakt door de slechte omstandigheden en mensonterende behandeling in het kamp. Theodorus is 28 jaar geworden en vindt zijn laatste rustplaats op het Nederlands ereveld Kembang Kuning in Surabaya.
Reactie toevoegen