Theodorus wordt geboren op 26 maart 1922 in Rosmalen als zoon van Theodorus Vos senior en Antonia van Riel. Totdat hij gaat werken op de koopvaardijvloot, woont hij in Vught. Op 6 juni 1940 legt de Nederlandse regering vanuit Londen vaarplicht op aan de bemanning van de koopvaardijschepen. Vanaf dat moment worden zij als militair beschouwd en ingezet voor de oorlogsvoering; het gaat om ongeveer 12.000 opvarenden op 850 schepen.
In 1942 dient Theodorus aan boord van het Belgische stoomschip Roumanie dat als onderdeel van konvooi SC-100 van Baltimore naar Londen met proviand en munitie voor de geallieerde strijdmacht. Omdat het een ouder schip is, raakt het al snel achter op de rest van het konvooi en vaart eind september zonder begeleiding oostwaarts verder over de Atlantische Oceaan.
Op 24 september bevindt het schip zich halverwege Groenland, IJsland en Ierland, midden op de Oceaan, als het in de middag wordt getorpedeerd door de Duitse onderzeeër U-617. Van de 43 bemanningsleden overleeft alleen de hoofdmachinist de scheepsramp. Hij wordt drijvend op een vlot door de onderzeeër opgepikt en als krijgsgevangene naar de Duitse onderzeebootbasis te Saint-Nazaire aan de Franse westkust gebracht. Theodorus komt met de rest van de bemanning – Belgen, Engelsen en Fransen – om het leven. Hij is 20 jaar geworden.
Zijn familie verkeert nog in jarenlange onzekerheid over zijn lot. Ook over de precieze datum kan aanvankelijk geen duidelijkheid worden gegeven. Zo wordt zijn overlijdensakte pas in 1950 opgemaakt, met 22 september 1942 als sterfdatum.
Reactie toevoegen