Johannes (roepnaam Toon) wordt geboren op 24 juli 1914 in Tilburg en woont in Biezenmortel. Hij is de pleegzoon van Hubert van den Boer en Petronella Dekkers uit Biezenmortel en wordt daarom wel Toon van den Boer genoemd. Wegens de hoge werkeloosheid als gevolg van de grote depressie van de jaren dertig tekent hij als vrijwilliger voor militaire dienst bij het KNIL. In 1937 reist hij af naar Nederlands-Indië, waar hij de rang van korporaal bekleedt. Mogelijk is hij later bevorderd tot sergeant.
Op 8 december 1941, een dag na de aanval op Pearl Harbor, verklaart de Nederlandse regering vanuit Londen Japan de oorlog. De Japanners grijpen dit aan om Nederlands-Indië direct binnen te vallen. Vanwege zijn natuurlijke oliebronnen en geostrategische ligging is de verovering van de Nederlandse kolonie voor de Japanners een van de belangrijkste doelen om Oost-Azië te overheersen.
De Japanse veldtocht waarin de belangrijkste strategische punten worden ingenomen, zou uiteindelijk 3 maanden in beslag nemen en eindigen met de capitulatie van het KNIL op 8 maart 1942. Toon wordt in deze dagen krijgsgevangen genomen en via de Javaanse kampen gedeporteerd naar het vasteland van Zuidoost-Azië, waar hij als dwangarbeider wordt ingezet bij de aanleg van de Birma-spoorlijn.
Werken aan de ‘dodenspoorlijn’ betekent lange dagen van extreem zwaar werk in het broeierig hete weer van de tropen. De voeding is zeer karig en er zijn nauwelijks medicijnen voorhanden tegen endemische ziekten. Ondertussen staan de gevangenen bloot aan mishandelingen en lopen grote kans in hun verzwakte toestand te verongelukken.
Ook voor Toon worden de ontberingen uiteindelijk te veel. Hij loopt tyfus op en bezwijkt op 19 augustus 1945, vier dagen na de Japanse capitulatie. Vermoedelijk is hij in een van de Thaise kampen langs het spoor overleden, maar volgens een andere lezing zou hij die dag tijdens de treinreis terug naar Indië in het Vietnamese Saigon aan de ziekte zijn bezweken. Toon is 31 jaar geworden en rust op een nu onbekende plaats.
Reactie toevoegen