Wilhelmus wordt geboren op 19 januari 1919 in Princenhage en woont in Breda, waar hij in een fabriek werkt als bankwerker-hand. Tijdens de Duitse bezetting wordt hij wegens verzetsdaden gearresteerd, maar wat hij precies heeft gedaan, is onbekend. Hij wordt afgevoerd naar Duitsland waar hij tegen het einde van de oorlog in Bremen terechtkomt.
Als haven- en industriestad worden in Bremen duizenden gevangenen vanuit de concentratiekampen of in het kader van de Arbeitseinsatz, de verplichte tewerkstelling in Duitsland, als dwangarbeider aan het werk gezet, met name op de scheepswerven. De stad is om die reden ook veelvuldig doelwit van geallieerde bombardementen waarvan naast de Duitsers zelf ook de dwangarbeiders slachtoffer zijn.
Wilhelmus overleeft de beproevingen en de bombardementen, maar het zware werk, de ontberingen en de mishandelingen hebben hem volkomen uitgeput. Hij maakt de Duitse capitulatie en het einde van de Tweede Wereldoorlog in Europa vermoedelijk nog wel mee, maar net als voor tienduizenden andere dwangarbeiders komt de bevrijding voor hem te laat.
Wilhelmus bezwijkt ergens in mei 1945 – als overlijdensdatum is de 31e opgegeven – in Bremen op 26-jarige leeftijd en wordt thuis in Breda begraven.
Reactie toevoegen