Bernard wordt op 21 maart 1926 geboren in Hooge en Lage Zwaluwe. Tegen het einde van de Duitse bezetting meldt hij zich als vrijwilliger voor militaire dienst en krijgt het gevaarlijke, maar verantwoordelijke werk van mijnruimer.
Op 19 juni 1945 is Bernard samen met plaatsgenoot en collega-mijnruimer Gerrit Aertsen op de Frederik Hendrikkazerne in Vught, dat sinds mei 1945 weer in gebruik is genomen door het Nederlandse leger. Tijdens de bevrijding hebben de geallieerden de kazerne gebruikt als huisvesting en opslagplaats voor militaire goederen. In juni wordt de munitie opgeruimd om plaats te maken voor de Nederlandse troepen en achter de kazerne naar een met zeil overspannen stortplaats gebracht.
Die dag schijnt de zon fel op de munitiestort en Bernard en Gerrit krijgen de opdracht om er een extra zeil overheen te trekken. Terwijl zij daarmee bezig zijn, wordt er per ongeluk iets in de munitie ontstoken en explodeert de hele stortplaats. Door de explosie worden alle ruiten op de kazerne eruit geblazen. Veel van de gelegerde soldaten raken gewond door rondvliegende glasscherven en moeten in het ziekenhuis in ’s-Hertogenbosch worden behandeld. Bernard en Gerrit overleven het ongeluk niet; ze zijn beiden 19 jaar geworden. De dag erop worden ze met militaire eer thuis in Lage Zwaluwe begraven; Bernard op de rooms-katholieke en Gerrit op de Nederlands Hervormde begraafplaats.
Reactie toevoegen