Janus wordt op 30 januari 1906 geboren in Tilburg, als derde kind van Joannes Appels en Joanna Noijen. Janus is de jongere broer van Jan Appels met wie hij samen een aannemersbedrijf in Tilburg heeft. In 1932, Janus is dan al bouwondernemer, trouwt hij met plaatsgenoot Louisa van Pelt. Ze krijgen samen zes kinderen.
Op 24 september 1944 wordt hij samen met zijn broer en met Willem van de Voort door de Bredase Feldgendarmerie gearresteerd. Ze worden in verband gebracht met het verbergen van wapens in Willems houtzagerij in Udenhout. Nog diezelfde dag worden ze aan de Ordnungspolizei in Tilburg overgedragen en gefusilleerd op het terrein van de Willem II-kazerne. Hun lichamen worden pas op 25 september 1947 gevonden. Adrianus is 38 jaar geworden.
Na de bevrijding wordt uit onderzoek in het kader van de Bijzondere Rechtspleging duidelijk dat de gebroeders Appels bouwopdrachten hebben aangenomen voor de Duitse Wehrmacht. Zo hebben ze barakken gebouwd in Middelburg, materialen geleverd voor Duitse firma’s en in Bremen schuilkelders voor scholen gebouwd. Tot november 1942 hebben ze meegewerkt bij de aanleg van verdedigingswerken en vliegvelden in Frankrijk, totdat ze wegens onbetrouwbaarheid niet meer voor de Duitsers mochten werken.
De broers zouden zelf echter weinig hebben overgehouden aan de opdrachten door hun eigen giften aan rooms-katholieke instellingen en de hoge lonen van hun arbeiders. Tijdens de wintermaanden, als er minder wordt gewerkt, krijgen ze bijvoorbeeld wel normaal doorbetaald. Daarnaast verklaart de administrateur van hun firma na de oorlog dat de broers zeer anti-NSB waren en Joodse en geestelijke onderduikers hebben geholpen de grens over te steken.
Reactie toevoegen