Binnenlandse Strijdkrachten

Op 5 september 1944 vindt de oprichting plaats van de Binnenlandse Strijdkrachten (BS), onder opperbevel van Prins Bernhard. Hierin zijn de drie grootste en belangrijkste bewegingen van het gewapende verzet verenigd om de bevrijding van Nederland te bespoedigen: de Ordedienst, de Landelijke Knokploegen en de overkoepelende Raad van Verzet. Vooral in dat najaar, als de geallieerden de Nederlandse grens hebben bereikt, neemt hun aantal sterk toe.

Orde en veiligheid

De stoottroepen van de Binnenlandse Strijdkrachten nemen vanaf oktober 1944 aan geallieerde zijde deel aan de verdere bevrijding van Nederland. Ondertussen worden BS'ers in de reeds bevrijde gebieden ingezet voor het handhaven van de openbare orde en veiligheid. Een bijzondere taak is dan ook het voorkomen van lynchpartijen en wraakacties op collaborateurs of mensen die van pro-Duitse handelingen worden beschuldigd.

Een belangrijke, maar gevaarlijke taak is het veilig maken van Nederland, door achtergebleven wapens en munitie in te nemen en landmijnen onschadelijk te maken. Hierbij vinden in de maanden na de bevrijding nog regelmatig dodelijke ongelukken plaats door instabiele mijnen, of op scherp staande granaten in munitiestortplaatsen.

Ruim 1700 soldaten van de Binnenlandse Strijdkrachten sneuvelen bij de verdrijving van de Duitsers, of komen om het leven bij ongelukken met wapens en mijnen. 70 van hen zijn Brabanders.